Tweet
Nerede hata yapıyorum..
Lanet Olsun Nerede Hata Yapıyorum
Çok defa çocuklarımızla ve çevremizdekilerle iletişimimimiz önünde oluşan engeller karşısında"lanet olsun nerede hata yapıyorum?"sorusunu yöneltiriz.Bakalım nerede hata yapıyormuşuz;
1) emretme, yönetme:
" yapman gerekir..........., .yapacaksin............ , yapmak zorundasin.......... "
korku yada aktif direnç yaratabilir.
isyankar davranisa yol açabilir.
söylenenlerin tersini denemeye yol açabilir.
2) uyarma tehdit etme ( göz dagi verme ):
" yapmazsan .........olur." " yapacaksin yoksa ........"
korku ve boyun egme yaratabilir.
söz konusu sonuçlari denemeye yol açabilir.
gücenme kizginlik isyankarliga yol açabilir.
3) ahlak dersi verme, vaaz etme:
".......yapmaliydin" "senin sorumlulugun" ".....söyle yapmak gerekir."
zorunluluk yada suçluluk duygulari yaratir.
çocugun durumunu daha siddetle savunmasina yol açabilir.
4) ögüt verme, çözüm getirme, fikir verme:
"ben olsam, ........", " neden yapmiyorsun......", "bence....", "sana sunu önerecegim........."
çocugun kendi sorunlarini çözmekten aciz oldugunu ima eder.
çocugun sorunu düsünüp degisik çözümler bulup denemesine engel olur.
5) mantik yoluyla inandirma tartisma:
" iste bu nedenle hatalisin ", " olaylar gösteriyor ki"
savunucu tutumu ve karsi koymayi kiskirtir.
çocugun azarlanma korkusuyla iletisimi kesmesine neden olabilir.
6) yargilama, elestiri, suçlama:
" olgunca düsünmüyorsun....." "sen zaten tembelsin ....."
yetersizlik, aptallik yanlis degerlendirilme anlami tasir.
genellikle çocuk elestirileri gerçek olarak algilar "ben kötüyüm" yada karsilik verir " sizde daha mükemmel degilsiniz.
7) ad takma, gülünç duruma düsürme :
" koca bebek " " hadi bakalim süpermen " "geri zekali "
-çocugun kendisini degersiz hissetmesine, sevilmedigi kanisina varmasina yol açar.
genellikle karsilik verme ihtiyacini dogurur.
8) tahlil etme, teshis, tani koyma :
" senin derdin nedir biliyor musun? " " herhalde çok yorgunsun " "aslinda sen öyle demek istemiyorsun."
tedirgin edici olabilir ve basarisizlik duygusu uyandirabilir.4
çocuk yanlis anlasilma endisesiyle iletisimi keser.
9) incelemek, arastirmak, sorusturmak:
" neden ? ........ Kim? ........ Sen ne yaptin?........ Nasil?......."
sorulari cevaplamak genellikle elestiri ve zorunlu çözüm getirdiginden, çocuklari hayir demeye ve kaçamak cevaplar vermeye yalan söylemeye yöneltir.
sorular genellikle soruyu siranin nereye varmak istedigini açiklamadigindan, çocuk endiseye ve korkuya kapilir.
ailenin endisesinden dogan sorulara cevap vermeye çalisan çocuk kendi sorununu gözden kaçirabilir.
Lanet Olsun Nerede Hata Yapıyorum
Çok defa çocuklarımızla ve çevremizdekilerle iletişimimimiz önünde oluşan engeller karşısında"lanet olsun nerede hata yapıyorum?"sorusunu yöneltiriz.Bakalım nerede hata yapıyormuşuz;
1) emretme, yönetme:
" yapman gerekir..........., .yapacaksin............ , yapmak zorundasin.......... "
korku yada aktif direnç yaratabilir.
isyankar davranisa yol açabilir.
söylenenlerin tersini denemeye yol açabilir.
2) uyarma tehdit etme ( göz dagi verme ):
" yapmazsan .........olur." " yapacaksin yoksa ........"
korku ve boyun egme yaratabilir.
söz konusu sonuçlari denemeye yol açabilir.
gücenme kizginlik isyankarliga yol açabilir.
3) ahlak dersi verme, vaaz etme:
".......yapmaliydin" "senin sorumlulugun" ".....söyle yapmak gerekir."
zorunluluk yada suçluluk duygulari yaratir.
çocugun durumunu daha siddetle savunmasina yol açabilir.
4) ögüt verme, çözüm getirme, fikir verme:
"ben olsam, ........", " neden yapmiyorsun......", "bence....", "sana sunu önerecegim........."
çocugun kendi sorunlarini çözmekten aciz oldugunu ima eder.
çocugun sorunu düsünüp degisik çözümler bulup denemesine engel olur.
5) mantik yoluyla inandirma tartisma:
" iste bu nedenle hatalisin ", " olaylar gösteriyor ki"
savunucu tutumu ve karsi koymayi kiskirtir.
çocugun azarlanma korkusuyla iletisimi kesmesine neden olabilir.
6) yargilama, elestiri, suçlama:
" olgunca düsünmüyorsun....." "sen zaten tembelsin ....."
yetersizlik, aptallik yanlis degerlendirilme anlami tasir.
genellikle çocuk elestirileri gerçek olarak algilar "ben kötüyüm" yada karsilik verir " sizde daha mükemmel degilsiniz.
7) ad takma, gülünç duruma düsürme :
" koca bebek " " hadi bakalim süpermen " "geri zekali "
-çocugun kendisini degersiz hissetmesine, sevilmedigi kanisina varmasina yol açar.
genellikle karsilik verme ihtiyacini dogurur.
8) tahlil etme, teshis, tani koyma :
" senin derdin nedir biliyor musun? " " herhalde çok yorgunsun " "aslinda sen öyle demek istemiyorsun."
tedirgin edici olabilir ve basarisizlik duygusu uyandirabilir.4
çocuk yanlis anlasilma endisesiyle iletisimi keser.
9) incelemek, arastirmak, sorusturmak:
" neden ? ........ Kim? ........ Sen ne yaptin?........ Nasil?......."
sorulari cevaplamak genellikle elestiri ve zorunlu çözüm getirdiginden, çocuklari hayir demeye ve kaçamak cevaplar vermeye yalan söylemeye yöneltir.
sorular genellikle soruyu siranin nereye varmak istedigini açiklamadigindan, çocuk endiseye ve korkuya kapilir.
ailenin endisesinden dogan sorulara cevap vermeye çalisan çocuk kendi sorununu gözden kaçirabilir.